De aanleiding voor de vragen was het staande houden van evangelist John Paul Clarinda op station Maastricht. Hij zong met een groep studenten christelijke liederen bij de piano. Kort daarna arriveerden drie politieauto’s en werd de evangelist gefouilleerd. Eerder hadden op Utrecht Centraal christelijke jongeren flyers uitgedeeld en gezongen, waarna zij door NS-beveiliging werden weggestuurd omdat dit als ‘propaganda’ werd gezien.

De ChristenUnie vergeleek dit met een eerdere pro-Palestina demonstratie op hetzelfde station, waarbij antisemitische uitingen werden gedaan zonder dat beveiliging ingreep. De partij vroeg zich af waarom er met twee maten wordt gemeten. Minister Van Weel stelt echter dat de NS bij alle ordeverstoringen dezelfde regels hanteert en dat er geen reden is om afspraken te maken over evangelisatie op stations.

Van Weel benadrukt dat de vrijheid van godsdienst in Nederland niet ter discussie staat. Hij wijst erop dat NS en ProRail bevoegd zijn om huisregels op te stellen, waaronder een verbod op het verspreiden van teksten en reclame zonder voorafgaande toestemming. De minister ziet daarom geen aanleiding om met de NS in gesprek te gaan. Volgens hem handelde de politie correct op basis van de melding van overlast en de geldende regels.