De schijnheiligheid van de Nederlandse politici en media
Moreel gezien het juiste doen, opkomen voor de mensenrechten, een vuist maken tegen onderdrukking, een rode lijn trekken tegen volkerenmoord en genocide, strijden voor rechtvaardigheid. Ik moet u eerlijk zeggen dat ik hiervan weinig heb gezien de afgelopen dagen. Dagen waarin zich rond Suweida in Syrië een bloederige slachting voltrok onder de Druzen, een lokale bevolkingsgroep met een lange geschiedenis in de regio. Een barbaarse moordpartij waarbij Syrische islamitische milities, soennitische moslims en het Syrische leger als insteek hadden om de Druzen letterlijk uit te moorden, barbaars maar onmiskenbaar genocidaal geweld tegen een hele bevolkingsgroep.
Trots werden de beelden van onthoofdingen, verkrachtingen, het levend verbranden van de Druzen, het doodschieten van weerloze vrouwen en kinderen, begeleid door een niet aflatend ‘Allah Akbar’ gedeeld op Telegram. Breed werden deze beelden gedeeld, op sociale media, zo breed dat er niet omheen te komen was, dat er geen twijfel meer was over wat zich rond Suweida afspeelde, dat volstrekt helder was dat de Druzen hun 7 oktober beleefden, dat er daadwerkelijk sprake was van genocidaal geweld.
