Alles is vastgelopen. We krijgen in Nederland vrijwel niets meer voor elkaar. Logisch. Zoals dit Twitterdraadje met tal van voorbeelden laat zien is de Europese Unie inmiddels immers leidend en bepalend op vrijwel alle beleidsterreinen, van onderwijs tot zorg, van economische zaken tot buitenlandse zaken.

Nederland, U, de Nederlandse burger, gaat er niet meer over. Vandaar ook dat onder het zogenaamd “meest rechtse kabinet ooit” niet, zoals beoogd, “het strengste asielbeleid ooit” maar zo goed als NIETS is bereikt. Dit was te verwachten omdat, Nederland, als lid van de Europese Unie, niet langer in staat is de eigen grenzen te controleren en immigratie te begrenzen. Iedereen die onze grens weet te bereiken mag asiel aanvragen. Dit ‘recht op asiel’ is niet alleen vastgelegd in het Vluchtelingenverdrag maar maakt ook onderdeel uit van de Europese verdragen (Onder andere het Handvest van de Grondrechten van de EU, artikel 18 en artikel 78 VwEU). Dus zelfs als Nederland het Vluchtelingenverdrag eenzijdig zou opzeggen dan is Nederland, via de EU, artikel 78 lid 1 VwEU om precies te zijn, nog steeds gebonden aan het Vluchtelingenverdrag en het recht op asiel.

Met andere woorden, er is maar één manier waarop we de controle over onze grenzen (en zonder grenzen geen land!) en daarmee controle over immigratie kunnen terugpakken: een Nexit. Sterker nog, vanaf juni volgend jaar treedt het Europees migratiepact, dat wil zeggen een Europese spreidingswet, een Europese dwangwet dus, in werking die ons zal dwingen immigranten uit andere lidstaten opvang te verlenen. Zelfs de opvang van asielzoekers in ons land is tot in detail voorgeschreven door de Europese Unie. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de arbeidsmigratie waar Nederland binnen de Europese Unie ook geen beperkingen aan kan opleggen – zelfs als de arbeidsmigranten via een detacheringsconstructie via bijvoorbeeld een Pools uitzendbureau van buiten de EU, bijvoorbeeld Soedan of Afghanistan, komen – want ‘vrij verkeer van diensten’, een van de ‘vier vrijheden’ van de Europese Unie. 

Ook aan het, voor onze economie en welvaart ronduit desastreuze ‘klimaatbeleid’ is Nederland, zelfs als Nederland net zoals de Verenigde Staten het klimaatakkoord van Parijs zou opzeggen, nog steeds via de Europese Unie gebonden omdat de Europese Unie zich, via de zogenaamde ‘Green Deal’, als doel heeft gesteld in 2050 ‘klimaatneutraal’ te zijn. De gevolgen zijn nu al merkbaar en ronduit rampzalig voor Nederland. Vanwege de enorm hoge energieprijzen loopt niet alleen de inflatie op, komen huishoudens in de problemen maar hebben al tal van fabrieken ons land moeten verlaten waaronder een aluminiumfabriek in Groningen en een zinkfabriek in Brabant en een week geleden kondigden acht bedrijven in de Rotterdamse haven aan dat ze vanwege de hoge energieprijzen investeringen staken of zelfs hun fabrieken sluiten. Kortom, Nederland de-industrialiseert. Nederland verarmt. 

Naast het klimaatbeleid is natuurlijk ook de euro  - een volstrekt mislukt monetaire experiment waardoor Nederlanders de facto langer moeten werken en betalen (o.a. via hoge inflatie en steunpakketten zoals het Coronafonds) voor het lakse begrotingsbeleid in andere lidstaten –een grote bedreiging voor onze welvaart en financiële stabiliteit.

Maar niet alleen onze welvaart loopt gevaar. De Europese Unie zet onze vrijheden en grondrechten zwaar onder druk. Denk bijvoorbeeld aan het censureren van onwelgevallige gezichtspunten onder de Europese ‘Digital Services Act’ of het EU ‘chat control’ voorstel dat het einde van het briefgeheim en privacy op chatdiensten in de Europese Unie zou betekenen.

De Europese Unie ondermijnt onze soevereiniteit (en daarmee onze democratie) niet alleen door het steeds verder oprekken van de Europese verdragen waardoor de Europese Unie inmiddels beleid voorschrijft aan de lidstaten op alle terreinen maar ook omdat de bestuurders die over ons regeren steevast kiezen voor het belang van de ‘Europese Unie’ zelfs als dat evident in strijdt is met het Nederlands belang. Voorbeelden hiervan zijn natuurlijk de genegeerde referenda van 1 juni 2005 en 6 april 2016 toen de Nederlandse bevolking, de Soeverein van dit land, zich duidelijk uitsprak tegen respectievelijk de Europese grondwet en het associatieverdrag van de Europese Unie met Oekraïne, een grondwet en associatieverdrag die er na respectievelijk wat symbolische wijzigingen en een betekenisloos ‘inlegvelletje’ toch zijn gekomen. Toen de Tweede Kamer zich, in een motie, uitsprak tegen de invoering van een Europese digitale identiteit besloot het kabinet er toch mee in te stemmen en deze motie dus te negeren en toen de Kamer in een motie te kennen gaf geen Europese schulden te willen aangaan voor Europese ‘herbewapening’ gaf premier Schoof te kennen deze motie niet te zullen uitvoeren.

Het is duidelijk. De politiek in Den Haag draait niet langer om U, de Nederlandse burger, maar om Brussel. Dit hebben we geduid als een ‘Copernicaanse omwenteling’ in een manifest dat we hierover tien jaar geleden al hebben geschreven en het betekent natuurlijk het einde van onze democratie omdat daarmee niet langer U, de Nederlandse burger en Uw belang, maar het belang van de Europese Unie leidend is voor het kabinet.

En ja, natuurlijk, de Nederlandse regering zou véél, en véél meer kunnen en moeten doen ter verdediging van het Nederlands belang in Brussel (in plaats van het belang van Brussel in Den Haag te vertegenwoordigen!) zolang Nederland lid is van de Europese Unie en daarbij een voorbeeld moeten nemen aan landen als Polen, Frankrijk of Hongarije die zich regelmatig niets aantrekken van directieven uit Brussel. Orban bijvoorbeeld is, net zoals Forum voor Democratie, bereid een boete van 1 miljoen euro per dag te betalen om zo geen immigranten te hoeven opnemen in zijn land. Een koopje aangezien elke (asiel)migrant, inclusief nareizigers, zo heeft dr. Jan van der Beek becijferd, onze schatkist per saldo meer dan 1 miljoen euro kost. Nederland zou vaker, waar dat nog kan, net zoals Hongarije, moeten dreigen om zijn veto uit te spreken en daarbij ook dossiers moeten combineren (not done in de Europese Unie) door bijvoorbeeld aan te geven dat Nederland over de nieuwe Europese begroting een veto zal uitspreken als er een digitale euro (waarover Nederland geen vetorecht heeft) wordt ingevoerd. Forum voor Democratie is natuurlijk een groot voorstander van zo’n keiharde opstelling in Brussel maar het is geen oplossing voor de lange termijn. Dat is alleen een Nexit. 

De Europese Unie is bovendien niet te hervormen. De Europese Unie is alleen maar geïnteresseerd in meer macht en centralisatie. We hebben dus geen keuze, we MOETEN de Europese Unie verlaten en de controle terugpakken. Als we dat niet doen verliezen we op termijn ALLES. Onze welvaart, onze grondrechten, onze vrijheden, onze soevereiniteit en onze democratie. We lopen zelfs een groot risico, via de Europese Unie, dat zich gedraagt als een oorlogszuchtig imperium, in oorlog (met Rusland) te geraken. De geesten in de Europese Unie worden overal rijp gemaakt voor oorlog. Daarvoor hoeft u de kranten maar te lezen. Er wordt nu zelfs al openlijk volop gespeculeerd over een oorlog in Europa, tussen de NAVO en Rusland, voor het eind van dit decennium.

Maar het kan ook anders! In plaats van een betekenisloze provincie in een groot Europees imperium kan Nederland weer, net zoals vroeger, een soeverein en zelfstandig land, met contacten en relaties over de hele wereld worden. Een soort Singapore aan de Noordzee. Een “wereldland”. Ook op ons continent zijn deze inspirerende voorbeelden te vinden. De meest welvarende landen in Europa - Zwitserland, Noorwegen, IJsland en Liechtenstein - zijn niet alleen kleiner dan Nederland maar ook geen lid van de Europese Unie maar van de Europese Vrijhandelsassociatie (EVA). Ook wij, ook Nederland, zou daar lid van kunnen worden.

Maar dan moet Nederland wel eerst de Europese Unie verlaten. Een Europese Unie die, vergeet dat nooit, in ons land democratisch volstrekt illegitiem is. U, de Nederlandse burger, de Soeverein van dit land, heeft immers, op 1 juni 2005, de Europese grondwet met een ruime meerderheid verworpen. Toch is deze Europese grondwet, in de vorm van het Verdrag van Lissabon, in 2009 alsnog in werking getreden.

Nederland moet de controle terugpakken. Nederlanders moeten weer hun eigen toekomst kunnen gaan bepalen. Dit kan alleen door de Europese Unie te verlaten. Alleen zo kunnen we onze soevereiniteit en democratie herstellen en daarmee onze, welvaart, onze grondrechten en vrijheden, onze samenleving en cultuur beschermen. We zijn het niet alleen aan onze voorouders, maar vooral ook aan onze kinderen verplicht.

Er is op dit moment maar één politieke partij die zich uitspreekt voor een Nexit.

Forum voor Democratie. 

Ik hoop dat we volgende week met Uw steun de controle kunnen terugpakken en onze soevereiniteit en onze democratie kunnen herstellen.