Voortdurende ongenuanceerde aanvallen op Israël zijn niet goed, kweken antisemitisme en polariseren

Dat Gert-Jan Segers de politiek verlaat is jammer. Een vriend van Israël, een strijder tegen antisemitisme. Meteen na het vernemen van zijn terugtrekking stuurde ik hem een whatsapp om mijn welgemeende ongenoegen kenbaar te maken en verweet hem als grapje dat hij zijn beslissing zonder mijn instemming had genomen. Zijn reactie: “Het spijt me zeer, rabbijn. Maar onze vriendschap blijft!” En die vriendschap hebben we keihard nodig, ook in Nederland.
De voortdurende ongenuanceerde aanvallen op Israël zijn niet goed, kweken antisemitisme, polariseren. Het is toch wel apart dat de Verenigde Naties een tsunami aan resoluties tegen de enige democratie in het Midden-Oosten weet te produceren. En het is pijnlijk apart dat ons polderende Nederland meestemt tegen Israël of zich van stemming onthoudt. Het is ook bijzonder apart dat de indieners van de resoluties ook landen zijn waar de vrouw een gebruiksvoorwerp is en corruptie tot het normaal behoort. Apart ook dat we zonder gewetenswroeging gezellig genoten van de wereldkampioenschap voetbal in Qatar.