Blommestijn benadrukt hoe principes die vroeger vanzelfsprekend leken, zoals vrijheid van meningsuiting en de rechtsstaat, steeds meer hun betekenis verliezen. Volgens haar is de democratie zoals die ooit werd geprezen, in de praktijk een illusie geworden. "Mijn vertrouwen in dergelijke principes is een desillusie geworden," schrijft ze. Deze uitspraak komt voort uit haar ervaringen tijdens de rechtszaak en de daaropvolgende uitspraak.

Ze noemt haar vervolging en het vonnis een harde confrontatie met wat zij ziet als een "totalitaire overheid," waartegen ze al jaren waarschuwt. Deze ervaringen hebben haar strijd voor vrijheid van meningsuiting volgens haar nog urgenter en persoonlijker gemaakt.

De strijd om vrijheid
Blommestijn voelt zich gesterkt door de steun die zij van het publiek ontvangt. "Ik merk het aan de reacties van mensen op straat en de ontelbare berichten die ik krijg," zegt ze. Ondanks de druk die zij voelt, benadrukt zij dat zij zich niet het zwijgen laat opleggen. "Het is te belangrijk."

Volgens Blommestijn toont haar situatie aan hoe groot de druk is die wordt uitgeoefend op degenen die vechten voor fundamentele vrijheden. Deze strijd is voor haar en velen een symbool geworden voor een breder maatschappelijk probleem.

Ik ga er niet omheen draaien: de laatste weken waren intens. Eerst de rechtszaak van 21 november en daarna het vonnis van afgelopen donderdag. Als mij iets duidelijk is geworden, is het wel hoe dit land is afgegleden.

Hoe principes die toen ik opgroeide vanzelfsprekend waren -… pic.twitter.com/lc7bRH6gfs

— Raisa Blommestijn (@rblommestijn) December 7, 2024