Het duurt even, maar dan heb je ook wat. Na twee jaar trekken en duwen aan het Ministerie van Buitenlandse Zaken om een simpel kattenbelletje aan de WHO vrij te geven, stelde de rechter Belang van Nederland in het gelijk: de overheid heeft zich niet aan de Wet open overheid (Woo) gehouden en moet over de brug komen. Waarmee? Met wat niet veel meer dan een post-it zou moeten zijn met daarop een mededeling van toenmalig minister Hoekstra: ‘Beste Tedros, hierbij maakt Nederland een voorbehoud op de voorgenomen wijzigingen in de International Health Regulations tot wij hierover in debat hebben kunnen gaan. Groetjes! Wopke’. Toch werd dit krabbeltje bestempeld als een ‘diplomatieke nota’, waarmee het tot een officieel Staatsgeheim verklaard kon worden. Niet in de laatste plaats omdat de WHO dat de Nederlandse overheid oplegde. En daarmee dus defacto een staatsgreep pleegde. En Rutte IV stond erbij en keek ernaar. Zorgvuldig zijn eigenbelang dienend in het ‘mooiste spel van de wereld’ dat de politiek voor hem is.