‘We moeten dit echt gaan normaliseren en het kan ook’, aldus Keijzer. Zij stelt dat dezelfde situatie die voor Nederlandse jongeren vanzelfsprekend wordt gevonden, ook voor nieuwkomers moet gelden.

Verschil in behandeling
Keijzer legt uit dat veel jongeren geen eigen plek kunnen vinden. ‘Als je tegen je eigen twintigers en dertigers zegt: 'Je woont wel bij je vader of je moeder op de zolder, en dat is prima', of: 'Je gaat maar woning delen met vrienden of vriendinnen', dan vind ik dat je dat hetzelfde kunt zeggen tegen een 24 of 26-jarige Syriër.’

Volgens de demissionair vicepremier is het ‘gewoon niet meer uit te leggen’ dat statushouders zo snel een zelfstandige huurwoning krijgen, terwijl Nederlandse jongeren jarenlang moeten wachten.

Gevolgen voor opvang
De ongelijke verdeling heeft volgens Keijzer ook gevolgen voor het opvangsysteem. Omdat statushouders vaak een eigen woning toegewezen krijgen, raken asielzoekerscentra verstopt doordat de doorstroom langzamer wordt.

‘Wat trouwens ook zo langzamerhand aan het vastlopen is, want daarom zitten er zo ontzettend veel statushouders in asielzoekerscentra. En daar moeten ze natuurlijk uit, want daarom heb je te weinig plek ook voor asielzoekers.’

Keijzer ziet normalisering van een gelijke behandeling tussen Nederlandse jongeren en statushouders dus als de enige logische stap. Door van statushouders dezelfde flexibiliteit te vragen als van Nederlandse jongeren, ontstaat er volgens haar meer gelijkheid en minder druk op de woningmarkt.