NGO's boeken miljardenwinst dankzij Amerikaanse asielcrisis
Door de Amerikaanse grenscrisis is de opvang van niet-begeleide migrantenkinderen veranderd in een lucratief verdienmodel voor een aantal non-profitorganisaties (NGO's). Deze organisaties zien hun inkomsten en de salarissen van hun topmanagers aanzienlijk stijgen dankzij royale overheidssubsidies. Dit schrijft onderzoeksjournalist Madeleine Rowley bij The Free Press.
De federale regering van de VS, via het Office of Refugee Resettlement (ORR), besteedt de opvang en plaatsing van deze kinderen voornamelijk uit aan deze NGO's. In 2022 alleen al is er een recordaantal van 130.000 kinderen opgevangen, wat een enorme toename van de fondsen voor deze organisaties betekent. Dit blijkt uit een rapportage van The Free Press, waarbij specifiek gekeken is naar de inkomsten en uitgaven van deze organisaties.
Drie prominente NGO's, Global Refuge, Southwest Key Programs en Endeavors Inc., zagen hun gezamenlijke inkomsten groeien van 597 miljoen dollar in 2019 tot maar liefst 2 miljard dollar in 2022. De CEO's van deze organisaties verdienen allemaal meer dan 500.000 dollar per jaar, met een uitschieter naar meer dan 1 miljoen dollar voor de topman van Southwest Key.
Enorme overheidssubsidies
Deze organisaties ontvangen het overgrote deel van hun inkomsten van de federale overheid, via speciale contracten. Zo kreeg Endeavors Inc. in 2022 een overheidssubsidie van 1,3 miljard dollar toegewezen, wat de grootste subsidie is die ooit aan een NGO werkzaam aan de grens is verleend. Desondanks is het programma niet zonder problemen. Er is kritiek op het gebrek aan toezicht en de inefficiëntie bij de besteding van deze middelen.
De ORR, die valt onder het U.S. Department of Health & Human Services, heeft zijn budget sinds 2018 zien groeien van 1,8 miljard dollar naar 6.3 miljard dollar in 2023 en verwacht dit jaar minstens 7.3 miljard dollar uit te geven. Ondanks dat deze organisaties belangrijk werk doen door kinderen te herenigen met familie of geschikte voogden, roepen de kosten en de besteding ervan vragen op over de doelmatigheid van de uitgaven.
Kritiek op dit verdienmodel
De grote hoeveelheid geld die met deze contracten gemoeid is, trekt ook de aandacht van critici. Zij wijzen op de hoge kosten die niet altijd in verhouding staan tot de geleverde diensten. Het gebruik van overheidsgelden voor zaken zoals muziektherapie en het inhuren van tijdelijke medische krachten roept vragen op over de efficiëntie en rechtvaardigheid van de uitgaven.
Praatmee