De Vos haalt een recent onderzoek van de Wageningen Universiteit aan, waarin wordt bevestigd dat een verhoogde CO2-concentratie het fotosyntheseproces van bomen efficiënter maakt. “Wie had dat gedacht?” merkt ze op. “Meer CO2 betekent meer plantengroei.” Daarmee plaatst ze vraagtekens bij het streven naar ‘netto nul’ CO2-uitstoot in 2050.

Volgens De Vos bestaan er veel misvattingen in het huidige klimaat- en stikstofdebat. “Hoewel CO₂ en stikstof steevast worden afgeschilderd als vervuilende stoffen die een verstikkende deken vormen, zijn ze in werkelijkheid juist een voorwaarde voor het bestaan van onze natuur,” betoogt ze.

De Vos bekritiseert vooral de gevolgen van het beleid voor de landbouw. “Iedere veehouder of akkerbouwer krijgt een reductiedoelstelling,” verwijst ze naar een recente brief van minister Wiersma. Volgens De Vos ervaren boeren deze maatregelen niet als ‘wisselende maatregelen’, maar als een fundamenteel probleem op zich.

‘Water naar de zee dragen’
De Vos vergelijkt het stikstof- en klimaatbeleid met het 'met blote handen water naar de zee dragen'. “Welke methode je ook kiest, de uitkomst blijft hetzelfde: een volkomen zinloze exercitie,” aldus de FVD-politica. Ze betreurt het dat zoveel energie wordt besteed aan “destructieve en van iedere realiteitszin gespeende maatregelen”.

Tot slot schetst ze een alternatief toekomstbeeld. “Moet u zich eens voorstellen wat dit land zou kunnen zijn als we onze energie in plaats daarvan zouden steken in opbouwende, verheffende activiteiten. We zouden versteld staan van ons eigen kunnen.”

Met deze kritiek zet FVD zich opnieuw af tegen het kabinetsbeleid rondom klimaat en landbouw. De partij stelt dat CO₂ en stikstof niet als vijanden moeten worden gezien, maar als noodzakelijke bouwstenen voor de natuur en de agrarische sector.