Laurens Buijs, vooralsnog onderzoeker aan de UvA, luidde die de noodklok over autoritair woke en kreeg een stortvloed aan trammelant over zich heen. Dit na kritische noten te plaatsen binnen zijn eigen expertisegebied, zoals een goed wetenschapper betaamt. Zijn sociale positie en status kwam hierdoor in het geding onder leiding van de gedachtepolitie. Om bescherming voor zijn civiele positie te waarborgen sleepte Buijs de UvA voor de rechter om beroep te doen op de klokkenluidersbescherming. De rechter besloot dat er geen sprake is van een klokkenluiderspositie en dat de heer Buijs zelf de escalaties heeft geïnitieerd of in ieder geval medeverantwoordelijk voor is. Terecht of een gruwelijke precedentwerking om wetenschappers in het gelid te houden?