Nu, een flinke tijd na die uitslag komt de linkse stoomtrein, ehhhh, bakfiets, ik bedoel natuurlijk bakfiets -aangedreven door zo een woedende linkse deugsjaal met gewone mannen-pet- langzaam op gang om de strijd te voeren.
De strijd, want de types van de socialistische, communistische en milieu-autistische kunne voeren altijd een hevige ‘strijd’. Als ware rode Don Quichotes bestormen zij hun ingebeelde windmolens (pun intended). Molens zijn in het werkelijke verhaal symbolisch bedoeld, hier echter verwijst het naar linkse hallucinatie. De rood aangelopenen dezer samenleving beelden zich namelijk in dat er altijd een soort maatschappelijke ‘oorlog’ woedt, er een strijd is, die gevoerd moet worden. Dat lijkt ingegeven te zijn door hun eeuwige hang naar ‘revolutie’. Het systeem is de grote vijand en daarna is het vooral alles en iedereen dat, en die, rechts is. Want dat zijn namelijk de ‘fascisten’, of andere ‘-isten’.