Progressief tot de verkiezingen naderen

De Amsterdamse binnenstad is voor veel Nederlanders een gebied geworden waar je niet voor je plezier naar toe gaat. Bewoners klagen al jaren en de Amsterdammer die er toch moet zijn voelt zich een vreemdeling in eigen stad. Groepen toeristen domineren de straten, op zoek naar coffeeshops en raamprostitutie. Dit is al jaren het probleem, en al jaren liggen er oplossingen op tafel die maar niet uitgevoerd worden.
Neem het invoeren van het ingezetenencriterium voor coffeeshops. Dat betekent dat alleen Nederlanders nog cannabis mogen kopen. Een simpele maatregel om drugstoerisme te beperken. Burgemeester Halsema pleit er al jaren voor maar de links-progressief-liberale coalitie houdt de boot af. Officieel omdat handhaving lastig zou zijn, maar waarschijnlijk speelt ook mee dat partijen als GroenLinks en D66 niet willen tornen aan het softdrugsbeleid. Nu, vlak voor de gemeenteraadsverkiezingen in 2026, lijkt de PvdA opeens te draaien en vóór het ingezetenencriterium te worden.
Dan het erotisch centrum: het grootste bordeel van Europa dat in Amsterdam moet verrijzen en jaarlijks een miljoen bezoekers moet trekken. Dit zou overlast op de Wallen moeten verminderen, maar de cijfers spreken voor zich. Van de 250 prostitutieramen verdwijnen er hooguit 100. Er blijven er 150 open, terwijl het nieuwe centrum juist extra toeristen aantrekt. Het rekensommetje is simpel: meer bezoekers, niet minder overlast.
Nadat we voor meer dan een miljoen euro onderzoek gedaan hebben naar dit onverstandige plan lijkt het dit keer D66 te zijn die een draai maakt en ineens tegen het Erotisch Centrum wordt. Vermoedelijk omdat de beoogde locatie voor het centrum in Amsterdam Zuid is, waar veel D66-kiezers wonen. Dat geldt overigens ook voor oppositiepartij VVD die zich met de verkiezingen in het zicht ineens opwerpt als grote tegenstander van het Erotisch Centrum terwijl ze er eigenlijk voorstander van zijn. Hun alternatief: hetzelfde centrum, niet in Amsterdam Zuid, maar in een woonwijk die pas over járen gebouwd gaat worden.
Inmiddels zijn we dus járen en veel euro’s onderzoeksgeld verder. Voeg daar de talloze commissievergaderingen, werkgroepen en klankbordbijeenkomsten bij, en je hebt een perfecte illustratie van Amsterdams bestuur: veel praten, weinig doen, hoge kosten en problemen laten bestaan.
Het ingezetenencriterium ligt nog steeds stil. Bewoners ervaren dezelfde overlast als jaren geleden. GroenLinks stelt intussen wel voor de toeristenbelasting verder te verhogen en zelfs een dagbelasting voor Nederlandse bezoekers in te voeren. ‘Welkom in Pretpark Amsterdam’, waar de gemeentekas loopt volloopt met toeristenbelasting maar de problemen voor bewoners blijven bestaan.
Het wordt tijd voor een heldere keuze: Amsterdam is een stad om in te wonen, niet alleen om in te feesten. Toerisme is welkom zolang het wat toevoegt aan de stad en haar niet uitholt. Prostitutie mag bestaan, maar niet als toeristische trekpleister.
Die omslag vraagt om meer dan verkiezingsretoriek. Het vraagt om bestuurders die durven door te pakken zonder eerst drie jaren te vergaderen over een onverstandig plan. Want terwijl de politiek discussieert, wachten bewoners nog steeds op oplossingen. De grootste ironie? Straks presenteren partijen hun "nieuwe" inzichten als doorbraak.
Terwijl het gewoon gaat om wat bewoners al jaren vragen: hun stad terug. Revolutionair? Alleen in Amsterdam.