Coronavaccins redden tien keer minder levens dan gedacht

Corona-vaccins hebben volgens een nieuwe studie wereldwijd veel minder levens gered dan eerder werd gedacht. Niet 14 miljoen, zoals de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO beweerde), maar ongeveer 2,5 miljoen. De meeste geredde levens waren bovendien van mensen boven de zestig jaar. De resultaten wakkeren de discussie aan over massale vaccinatiecampagnes en verplichte prikken.
De nieuwe studie verscheen eind juli in het gerenommeerde vakblad JAMA Health Forum. Wetenschappers van Stanford University en een Italiaans onderzoeksteam rekenden het effect van de coronavaccins opnieuw uit. De uitkomst: het aantal geredde levens ligt bijna tien keer lager dan de WHO in 2022 schatte.
Die stelde toen dat de vaccins in het eerste jaar alleen al 14,4 miljoen sterfgevallen voorkwamen. Sommige rapporten spraken zelfs van 20 miljoen. Dat beeld blijkt nu zwaar overdreven.
Vooral ouderen hadden baat
Van de geschatte 2,5 miljoen geredde levens was het overgrote deel ouder dan zestig. Zo’n 70 procent van hen was zelfs boven de zeventig. Jongeren bleken nauwelijks te profiteren van de prik. Wereldwijd werden volgens de studie slechts 299 mensen onder de 20 jaar en 1808 mensen tussen de 20 en 30 jaar van de dood gered.
Voor jonge mensen was de opbrengst van vaccinatie dus extreem laag. “Bij mensen onder de dertig moesten 100.000 prikken gezet worden om één leven te redden,” aldus de onderzoekers. Ter vergelijking: gemiddeld ging het om zo’n 5400 prikken per gered leven.
“Vroege inschattingen waren te optimistisch”
Volgens hoofdonderzoeker John Ioannidis, hoogleraar geneeskunde aan Stanford, waren eerdere schattingen te rooskleurig. “Ik denk dat vroege schattingen gebaseerd waren op parameters die niet overeenkomen met wat we nu weten,” zei hij tegen The Telegraph.
Hij pleit voor gerichtere inzet: “Het is logisch om je te richten op de bevolkingsgroepen die het meeste baat hebben bij vaccinatie, en groepen waar het risico-batenverhaal wankel is, buiten beschouwing te laten. Agressieve vaccinatieplicht en de drang om iedereen tegen elke prijs te vaccineren, waren vermoedelijk een slecht idee.”
Belangrijke factoren genegeerd
De onderzoekers gebruikten wereldwijde bevolkingsdata, sterftecijfers en informatie over vaccins. Volgens hen gingen eerdere modellen uit van te hoge sterftecijfers én overschatten ze de werking van de vaccins. Ook hielden ze geen rekening met het afnemen van de bescherming of met mensen die al ongemerkt besmet waren vóór hun vaccinatie.
Terwijl het debat over effectiviteit weer oplaait, ontbreekt het nog altijd aan grootschalig onderzoek naar bijwerkingen. Denk aan myocarditis, pericarditis of trombose. In zeldzame gevallen met dodelijke afloop. Zoals bij de 18-jarige Camilla Canepa uit Genua, die in juni 2021 overleed aan een trombose na een AstraZeneca-vaccin.
De bevindingen zetten druk op het officiële coronanarratief. Zeker nu ook andere studies signaleren dat jonge mensen nauwelijks baat hadden bij de prik, en dat de langetermijnvoordelen vooral bij ouderen lagen.
De vraag blijft waarom er destijds toch werd ingezet op brede, in sommige landen zelfs verplichte vaccinatie voor jong en oud. Ioannidis noemt het “een les voor de toekomst”: meer maatwerk, minder ideologie.
Praatmee