Volgens de autoriteiten hebben drie migranten aangegeven terug te willen naar hun land van herkomst. Vier anderen willen in Rwanda blijven en daar een bestaan opbouwen. De Internationale Organisatie voor Migratie bezocht de groep om hun basisbehoeften in kaart te brengen.

Deel van Trumps migratieplan
De uitzettingen zijn onderdeel van het plan van president Donald Trump om miljoenen mensen zonder geldige verblijfsstatus zo snel mogelijk uit de VS te verwijderen. Daarbij worden ook derde landen ingeschakeld.

Rwanda sloot begin deze maand een akkoord met Washington om maximaal 250 migranten op te nemen. Volgens de afspraak krijgen zij toegang tot gezondheidszorg, huisvesting en onderwijs. Rwanda mag bovendien zelf beoordelen of migranten worden toegelaten. Mensen die in de VS nog een celstraf moeten uitzitten, worden geweigerd.

Niet alleen Rwanda maar ook landen als Zuid-Soedan, Eswatini en Oeganda hebben ingestemd met de opvang van migranten die door de VS worden uitgezet. Vaak gaat het om mensen uit Latijns-Amerika en Azië.

Schaduw van mensenrechten
Voor Washington is Rwanda een logische partner. Het land sloot eerder al een soortgelijk akkoord met Groot-Brittannië. Dat plan om asielzoekers naar Rwanda te sturen liep echter stuk op hevig verzet. Critici wezen erop dat Rwanda wordt geregeerd met harde hand. Oppositieleden en journalisten hebben er nauwelijks bewegingsvrijheid en lopen risico als ze zich uitspreken tegen president Kagame.

De Britse regering van premier Keir Starmer zette het akkoord daarom niet door. Toch lijkt de VS nu vastbesloten om de samenwerking met Kigali voort te zetten.

Belangen rond grondstoffen
De migratiedeal staat niet op zichzelf. Rwanda speelt ook een rol in de conflicten in Oost-Congo. Het land steunt de M23-rebellen, die gebieden rijk aan mineralen in handen hebben. In juni werd in Washington een vredesakkoord getekend tussen Congo en Rwanda. De VS kreeg daarmee toegang tot strategische grondstoffen, al is het geweld in de regio nog niet gestopt.

De komst van de zeven migranten lijkt daarmee een eerste stap in een breder pakket van afspraken, waarin migratie, veiligheid en grondstoffen nauw met elkaar verbonden zijn.