Een groot leider zorgt er altijd voor dat hij of zij wordt opgevolgd door een zwakke leider die faalt. Dat is niet toevallig, dat is strategie. Op die manier wordt de scheidende primus inter pares nóg charismatischer en krachtiger in de geschiedenisboeken neergezet. Winston Churchill benoemde de besluiteloze Anthony Eden als zijn opvolger die binnen een jaar struikelde en aftrad. Joseph Stalin benoemde Georgi Malenkov tot zijn opvolger, terwijl bekend was dat het een slappe man was die vrij snel het politieke toneel moest verlaten om plaats te maken voor iemand die wél een leider was: Nikita Chroesjtsjov.