Een overheid die wegkijkt
Volgens Omtzigt zijn de problemen rond migratie en een dalend geboortecijfer ontstaan doordat de overheid jarenlang wegkeek: "Wij hebben er de afgelopen 50 jaar verrekte weinig expliciet beleid van gemaakt."

Omtzigt stelt dat de overheid niet alleen de demografische veranderingen door hoge immigratie en een dalend geboortecijfer heeft geaccepteerd, maar deze gevolgen ook simpelweg als vanzelfsprekend heeft beschouwd: "We durfden niet meer te benoemen wat er gebeurde en we namen de uitkomsten van dit impliciete beleid als een beleidsgegeven."

Hierdoor heeft de overheid beleid gevoerd dat migratie aantrok, zonder de gevolgen daarvan onder ogen te zien: "Wat gebeurt er als je binnengrenzen opendoet? Wat gebeurt er als expats, zoals de heer Dijk zei, fors minder belasting hoeven te betalen? Dan krijg je er meer van. Wat gebeurt er als het asieltoekenningspercentage in jouw land wat hoger ligt dan in de omliggende landen?"

Ook wat betreft het geboortecijfer, het verschil tussen geboortes en sterfgevallen, vindt Omtzigt dat er snel beleid nodig is om het historisch lage geboortecijfer te verhogen: "Het aantal geboortes is nu lager dan in elk jaar sinds 1901. Het funeste is dat als je met zo'n krimpende bevolking zit, de druk op jongeren om zowel voor de oudere als voor de jongere generaties te zorgen alleen maar toeneemt."

Omtzigt waarschuwt dat een dalend geboortecijfer, zoals te zien in andere landen, snel tot grote problemen kan leiden: "De VN waarschuwt zelfs Zuid-Korea, want als ze zo doorgaan, zijn er straks evenveel mensen van boven de 65 als beneden de 65. Het aantal geboortes is daar met 75 procent tot 80 procent gedaald. Dat betekent ook: de sluiting van 75 procent tot 80 procent van de basisscholen."