Wie de dodenherdenking verstoort, leeft niet in vrijheid maar op subsidie
Het is al 80 jaar gebruikelijk dat wij in Nederland op 4 mei de slachtoffers herdenken van de Duitse Naziterreur tussen 1940 en 1945 en onze gevallenen tijdens latere conflicten. Daar wordt nog wel eens gekscherend aan toegevoegd dat wij op 5 mei de slachtoffers aan Nazizijde vieren.
De ’groep oud-diplomaten en ambtenaren’ die op 4 mei a.s. een alternatieve herdenking in Den Haag hield onder de titel ‘4 mei inclusief’, hebben niet helemaal (of helemaal niet) begrepen wat die datum in essentie betekent. De vrijheid om te uit te spreken wat je vindt, is zwaar bevochten en daarvoor zijn talloze mensen gestorven onder de meest afgrijselijke omstandigheden; óók voor de vrijheid om te demonstreren. Maar dan kies je wel een ander moment voor je demonstratie. Uit fatsoen; uit respect voor degenen die hun leven gaven opdat jij je eigen mening tot uiting kunt brengen. Maar nee, dat fatsoen zat er niet bij onder die club, met b.v. Hedy d’Ancona in de gelederen: GroenLinks/PvdA oftewel internationaal socialisten.
