Weer stuurloos, slaan we linksaf?

Nou, we staan onder demissioniair bewind, mensen. Voelt bijna wel weer vertrouwd, zelfs met een zweempje opluchting in de lentebries na een snaarstrak gespannen verstandshuwelijk waaruit zelfs het verstand al eerder vertrokken was dan de twistende echtelieden.
Wel jammer hoe dit weer allemaal gelopen is. Dat het boeltje vanaf dag één een beperkt houdbare indruk maakte, dat was evident. Maar een compleet en zwaar bevochten kabinet opblazen omdat er tien prima punten niet terstond, onmiddellijk en wel NU worden uitgevoerd en anders is het verraad, tsja. Het zijn voornamelijk punten waar in het regeerakkoord gewoon al eensgezind mee ingestemd was. Een wensenlijstje opstellen is zo gepiept, de uitvoering kost nu eenmaal tijd. Deze torpedo in het meest rechtse kabinet ooit, is toch een beetje alsof je een prima cake hebt gemaakt, alle ingrediënten zitten erin, maar na twee minuten in de oven concludeer je dat hij mislukt is, en dan flikker je ’m woedend — bakblik en al — in de vuilnisbak.