Het volledige interview kunt u hier vinden.

Streit ziet de beweging als onderdeel van een bredere verschuiving in het Westen, waarin ideologieën de rol van geloof hebben overgenomen. “Ze geloven misschien niet in de joods-christelijke religie of in het christendom, maar ze hebben een andere religie gekozen.” Volgens haar is dat niet zomaar een vergelijking: het gaat om een diep menselijk verlangen naar zingeving dat ontspoort als het losraakt van morele wortels.

De menselijke drang naar betekenis
“Wij mensen lijken op dieren omdat we ons voortplanten en voedsel en onderdak nodig hebben,” zegt Streit. “Maar we zijn anders, omdat we verlangen naar betekenis. Die honger naar betekenis is onderdeel van ons overleven.” Volgens haar was er in elke beschaving altijd een religieuze gemeenschap die die behoefte vervulde. “Dus om te zeggen dat iemand niet religieus is, klopt niet. Ze hebben gewoon een andere religie gekozen.”

In haar ogen is transgenderisme zo’n religie geworden: met rituelen, dogma’s en een belofte van verlossing, maar zonder ruimte voor twijfel.

Ouders moeten hun instinct volgen
Streit richt haar boodschap vooral aan ouders die zich machteloos voelen. “Misschien geloven ze niet dat God hen zegent, misschien geloven ze dat het universum dat doet. Hoe je het ook noemt, je hebt nog steeds die zegeningen. En je hebt kinderen, dus je zou het instinct moeten hebben om hen te beschermen.”

Ze noemt het medisch en chemisch veranderen van kinderen “een daad tegen de natuur”. “Je zou niet moeten toestaan dat kinderen in transitie gaan en er later spijt van krijgen, nadat een dochter haar borsten kwijt is of een zoon niet goed meer kan groeien in zijn jonge jaren.”

Volgens Streit draait het uiteindelijk om morele verantwoordelijkheid: “Of je nu denkt dat je gaven van God komen of dat je er toevallig mee geboren bent, je moet er iets goeds mee doen.”