Professor Robert Crawford liet aan duidelijkheid niets te wensen over in zijn antwoord op een e-mail aan de faculteit van zijn universiteit waarin werd gevraagd om ‘The Ethics of Provide Healthcare’ te promoten. Hij schreef onder meer dat kinderen in staat moeten worden gesteld om er zelf achter te komen wie ze zijn, zonder dat ze gepusht worden tot een geslachtsoperatie of hormoonbehandeling: ‘We moeten ons verzetten tegen het casteren van jongens en we moeten elke dokter die de borsten van een gezond meisje wil afsnijden, opsluiten in de gevangenis’, waren de duidelijke woorden van de professor. ‘We zouden allemaal tegen dit kwaad moeten zijn.’
‘Fantasieën van kinderen om tot het andere geslacht te behoren, moeten we niet de ruimte geven’, schreef hij verder. ‘Stop deze waanzin.’ Hij noemde dit gedachtegoed een ‘linkse tirannieke ideologie’. Ook stelde hij dat er veel kritischer gekeken moet worden naar de hele industrie rondom geslachtsoperaties en kinderen die tot het andere geslacht willen behoren: ‘Volg het geld’, schreef hij veelbetekenend.
Er wordt in de Verenigde Staten inderdaad ontzettend veel geld verdiend met geslachtsoperaties in gespecialiseerde klinieken. Een borstreconstructie allen al kost zo’n 40.000 dollar per patiënt. Wie zijn of haar lichaam wil laten opereren om tot het andere geslacht te behoren, is meestal tonnen kwijt.
De opmerkingen van Crawford vielen bij zijn collega’s en het bestuur van de universiteit niet in goede aarde. Er zijn klachten en beschuldigingen van discriminatie binnengekomen en in een verklaring stelt men deze klachten zeer serieus te nemen. Een woordvoerder van de universiteit stelde al dat er een uitgebreid onderzoek naar het incident is geopend en dat de universiteit “passende stappen” zal ondernemen om “de veiligheid en het welzijn van studenten en personeel te beschermen”.
Zelf heeft de professor geen enkele spijt van zijn woorden, zo blijkt uit een reactie die hij geeft aan lokale media: “Ik sta nog steeds voor 100 procent achter mijn woorden”, regeert hij. “God is mijn getuige en rechter in dit leven, niet de laatste modegrillen. Ik voel me geroepen om op te kome voor onschuldigen en hen te verdedigen.”