Sinds de legalisatie van 'medische hulp bij sterven' (MAiD) in 2016, is het aantal Canadezen dat voor deze procedure kiest exponentieel toegenomen. In het eerste jaar van legalisatie maakten 1.018 Canadezen gebruik van MAiD. Tegen 2022 was dit aantal gestegen naar 13.241, een stijging van meer dan dertien keer in zes jaar. Dit plaatst Canada aan de wereldtop wat betreft de snelheidsgroei in het gebruik van euthanasie. Het aantal gevallen in 2023 overtreft volgens voorlopige gegevens zelfs de 15.000.

De impact is zo groot dat euthanasie, samen met beroertes, nu de vijfde doodsoorzaak in Canada vormt, na kanker, hartziekten, COVID-19 en ongevallen. Hiermee lijkt MAid zijn oorspronkelijke doel van zeldzaam en streng gecontroleerd noodmiddel te verliezen. Toen MAiD in 2016 werd ingevoerd, benadrukten zowel juridische instanties als medische organisaties dat het systeem alleen in zeer uitzonderlijke gevallen mocht worden toegepast. De toenmalige minister van Justitie, Jody Wilson-Raybould, beschreef het als een “systeem van strikte uitzonderingen”, en de Canadese Medische Vereniging ondersteunde deze visie.

Maar nu, acht jaar later, ziet de werkelijkheid er anders uit. Het percentage afgewezen euthanasieverzoeken is gedaald tot slechts 3,5 procent, wat betekent dat bijna alle aanvragen worden goedgekeurd. Er zijn zelfs gevallen bekend waarin een aanvraag binnen een dag werd beoordeeld en uitgevoerd.

Wat ooit werd gepresenteerd als een oplossing voor terminale patiënten, wordt nu ook overwogen voor ouderen, mensen met chronische aandoeningen, mentale gezondheidsproblemen en zelfs voor diegenen die simpelweg niet meer willen leven. Dit weerspiegelt een bredere maatschappelijke acceptatie van euthanasie, wat volgens critici een gevaarlijk precedent schept.