De islamitische knieval van de Efteling
De Efteling opent een gebedsruimte. An sich klinkt dat vriendelijk: iedereen een plek om zich terug te trekken. Maar het is vooral een signaal over een strategische koers. Het park dat ooit Nederlands verbeeldings-erfgoed ademde, schuift op naar een frictieloze, internationale corporate hospitality-formule: service-modules in plaats van symbolen, protocollen in plaats van persoonlijkheid.
Let op het patroon. Carnaval Festival werd “gepolijst” om stereotypering te vermijden. Monsieur Cannibale verdween en keerde terug als Sirocco, een wereldformule die overal had kunnen staan. In al die keuzes klinkt dezelfde melodie: risicobeheersing boven betekenis, uniformiteit boven eigenheid. Het lijntje van Anton Pieck maakt plaats voor afgeronde hoeken uit het merkhandboek.
Praatmee