Post-covid of post-vax; coronaschade maakt de hele samenleving ziek
Drie jaar nadat de eerste coronavaccinatie werd gezet heeft het Lareb zestien keer meer meldingen van bijwerkingen gekregen dan verwacht. In de wetenschap dat slechts tien procent van de bijwerkingen gemeld wordt, betekent dat dat er duizenden mensen in Nederland kampen met prikschade. Maar waar we volgens Hugo en Mark samen streden tegen corona, moeten zij moederziel alleen vechten tegen de bierkaai.
De afgelopen jaren zaten wij regelmatig tegenover hen: vaccinatieschadeslachtoffers. Mensen van allerlei pluimage, met één overeenkomst: allemaal lieten zij zich prikken tegen Covid-19 in de veronderstelling dat zij iets goeds deden. Ze lieten zich injecteren met nauwelijks geteste mRNA-gentherapie omdat de overheid garandeerde dat het goed was. Voor zichzelf, omdat ze niet ziek wilden worden, hun bedrijf wilden redden of simpelweg omdat ze graag op vakantie wilden. Voor anderen, omdat ze hun ouders, grootouders en volslagen vreemden wilden beschermen. En voor de maatschappij, zodat die snel weer open kon. Echter, leidde Hugo de Jonge’s ‘enige uitweg’ ons niet de coronacrisis uit, maar wel een gezondheidscrisis in. De échte gezondheidscrisis misschien wel. Want hoewel corona inmiddels bijna taboe is om nog over te praten, is het helemaal nog niet ‘voorbij’. Sterker nog, het zou weleens pas begonnen kunnen zijn.
