De initifada-koorts vergiftigt heel Amsterdam
In 2044 ligt Amsterdam er stil bij. De grachtenpanden staan nog fier overeind, maar de ziel is allang vertrokken. Ooit een stad van Joden, vrije geesten en handelaren, maar nu amper nog een schim van zichzelf. Het motto blijft hetzelfde: "Amsterdam, een stad voor iedereen!" Maar voor wie is Mokum nog een geschikte woonplek, als steeds minder mensen het hun thuis kunnen noemen?
Lang geleden begon het Amsterdamse stadsbestuur aan wat zij trots haar 'Inclusieplan' noemde. Een glorieuze visie waarin de stad, een regenboog aan culturen, voor iederéén toegankelijk zou worden. Van nieuwkomers tot ondernemers, van homo's tot intellectuelen, hand in hand jubelend in een grote kosmopolitische dans. "Voor iedereen!" was het mantra, en ja, zelfs de duiven op de Dam leken bijna ontroerd.