Onze samenleving is nog meer ontspoord dan ooit
Tegen het einde van het jaar is het tijd voor reflectie. Niet procedureel, of dogmatisch, maar omdat het hele momentum ‘einde jaar!!’ schreeuwt. De chocoladeletters zijn weer te verkrijgen, net als het speculaas en marsepein – nooit begrepen waarom we er niet twaalf maanden kunnen genieten. Zoals ik ook nooit begrepen heb waarom glitters, in kleding, op gebruiksartikelen alleen in de maanden november en december in de winkels schitteren. Enfin.
Het ‘tel de zegeningen’ moment komt te pas en te onpas op. Zoals gisteren op het congres van JA21 in Den Bosch. Of ik een verhaal wilde houden over integratie; Rob Oudkerk, Coen de Jong en Roderick Veelo zouden dat ook doen waarna een paneldiscussie volgde. Ik kan me de laatste keer niet heugen dat ik dat gedaan heb, maar dat ik er mijn hand niet voor omdraai, is het feit. Net zoiets als fietsen, je verleert het nooit.
