Linkse prominenten in opstand tegen automatische benoeming Timmermans als nieuwe linkse leider

De kritiek op Frans Timmermans als vanzelfsprekende leider van de linkse fusiebeweging groeit. Prominente oud-partijleiders Job Cohen (PvdA) en Jolande Sap (GroenLinks) pleiten voor een open lijsttrekkersstrijd. “Wij kiezen altijd onze leiders,” staat in een manifest dat inmiddels door tientallen leden is ondertekend. Tegenover De Telegraaf deden zij hun verhaal.
Nu de linkse samenwerking richting een officiële fusie beweegt, roeren steeds meer bekende namen zich. In de peilingen gaat de VVD PvdA/GL voorbij, en intern is het vertrouwen in Timmermans tanende. Slechts 44 procent van de eigen kiezers ziet hem nog graag terug als lijsttrekker, blijkt uit een peiling van EenVandaag.
Het manifest ‘De partij is van ons’ hekelt het gebrek aan visie en democratische verankering binnen de fusiebeweging. “Een plan voor hoe de nieuwe partij gaat winnen ontbreekt,” stellen de ondertekenaars. Volgens Cohen is het moment aangebroken voor een inhoudelijke koersdiscussie. “Juist nú is open leiderschapsverkiezing noodzakelijk", zegt hij.
Ook Jolande Sap benadrukt het belang van democratische legitimiteit: “Andere kandidaten moeten zich kunnen melden.” En al wil ze zelf geen voorkeur uitspreken, de deur voor een nieuwe naam staat op een kier.
In de wandelgangen wordt gefluisterd dat Kamerlid Habtamu de Hoop bewust het voortouw mocht nemen om de fusie als ‘proefballonnetje’ te lanceren, zonder dat Timmermans er direct aan verbonden zou zijn. De linkse fusie, die in juni door de leden moet worden goedgekeurd, is namelijk allesbehalve onomstreden.
Oud-PvdA’ers als Gerdi Verbeet, Ad Melkert, Hans Spekman en Rob Oudkerk hebben zich al losgemaakt en denken aan een nieuwe partij: Rood Vooruit. Zij vinden dat de fusie top-down wordt doorgedrukt en spreken van ‘zelfmoord voor de sociaaldemocratie’. Timmermans zelf lijkt niet van plan zich zonder slag of stoot terug te trekken. In De Balie liet hij weten zich kandidaat te stellen als er een verkiezing komt. “Dat kan mij beschadigen, maar dat is de prijs die ik graag betaal.” Tegelijkertijd groeit de druk: zijn leiderschap wordt niet langer als vanzelfsprekend gezien.
Ook de Amsterdamse GroenLinks-wethouder Rutger Groot Wassink liet onlangs weten dat de rol van Timmermans “zeker niet vanzelfsprekend” is. En met uitspraken als “Het is tijd voor nieuw elan” neemt de onvrede binnen de partij verder toe.