We raken eraan gewend dat onze vrijheid steeds minder wordt

Ter Apel dreigt vast te lopen, op de Dam zijn vijf mensen neergestoken, in Turkije vechten honderdduizenden (en dus miljoenen) mensen voor hun vrijheid en de islamisten vieren feest; dat is de korte samenvatting van deze week. Dagelijkse kost, gebracht als nieuws terwijl het business as usual is. We hebben eelt op de ziel, het zal allemaal. De positieve samenvatting is dat we dit allemaal wel kennen. De negatieve samenvatting is dat de wereld én onze vrijheid elke dag weer minder wordt.
Ter Apel dreigt al jaren vast te lopen, het zit al jaren muurvast en wees blij dat je niet in de omgeving woont. Een normale overheid zou er wat aan doen: als de wastafel overloopt, de afvoer verstopt c.q. kapot is, zet je de kraan uit. In huis-tuin-en-keukentermen is dat dé manier om problemen op te lossen. Maar niet als je in de politiek ziet. Dan zet je de kraan gerust een stukje harder, sterker nog, vervang je de kraan met een douchekop waardoor het water nog harder overloopt. Nog meer asielzoekers kunnen we helemaal niet aan, in Ter Apel niet en ook in de rest van Nederland niet.