Zonder noise canceling door de samenleving

"Waarom zeg je me nooit gedag op straat? Is dat bewust?" Deze vraag van een buurvrouw overviel me vorige week compleet. Even was ik stil. Ik realiseerde me dat ik inderdaad vaak verzonken ben in mijn telefoon als ik over straat wandel. Appjes tikken, mails beantwoorden, nieuws checken, conference calls - allemaal zó belangrijk dat ik het menselijke contact in mijn eigen buurt vergat.
Terwijl ik hierover nadacht, zag ik het ineens duidelijker om me heen. Dagelijks zie ik Amsterdammers die met noise-cancelling koptelefoons op hun e-bikes door de stad scheuren, volledig afgesloten van hun omgeving. Rood licht? Ach, even doortrappen. Iemand op het zebrapad? Die springt wel opzij. Langzame fietser voor hen? Irritant!