Wapens voor winst, niet voor oorlog: hoe het Westen zichzelf ontwapende
Na de Koude Oorlog, toen het Westen de wereld domineerde, hebben bewindslieden, leidinggevende militaire autoriteiten en westerse wapenproducenten “vergeten” hoe ze goede (ergo voor een “open einde” gewapend conflict met de hoogste geweldsintensiteit, waar fog of war en frictie toestanden eerder routine dan uitzonderingen zijn) wapens moeten bouwen, die op plaatsen direct achter de frontlinie weer gebruiksgereed gemaakt kunnen worden dan wel direct door inzetbare/gebruiksgerede exemplaren vervangen kunnen worden.
Immers: er was geen vijand meer en het Grootschalige Conflict door natiestaten zou nooit meer gebeuren. De wapensystemen die van de productiebanden rolden waren/zijn op papier uitstekend, maar bleken in de Oekraïne niet ontworpen te zijn voor echte oorlogen. Wel effectief in commando-operaties en korte militaire operaties tegen inferieure tegenstanders zoals Irak, Libië enzovoort.
