Voorrang statushouders is deugen met andermans leven
Er waait een zucht van opluchting door Nederland: het kabinet gaat een einde maken aan de voorrang voor statushouders bij sociale huurwoningen. Eindelijk. Want dat voorrangsbeleid was een meerderheid van de Nederlanders een graat in de keel. In een land waar honderdduizenden gewone woningzoekenden — jongeren, gescheiden ouders, mensen in de GGZ, ouderen met een klein pensioen — jarenlang op een woning wachten, kregen statushouders die hier net voet aan wal zetten voorrang. Dat is niet solidair, dat is onrechtvaardig.
De kern is eenvoudig: gelijke rechten voor iedereen. In een rechtvaardige samenleving hoort afkomst of verblijfsstatus geen voorrang te geven bij het verdelen van schaarse woningen. Wie hulp nodig heeft, staat in dezelfde rij. Punt.
