Niet tegenhouden, maar spreiden – hoe het Europese migratiepact het asielbeleid nog verder corrumpeert
Terwijl in Nederland de Spreidingswet inmiddels heeft geleid tot het ene AZC-protest na het andere, denkt men in Brussel: goed voorbeeld doet goed volgen. Het Europese migratiepact moet de asielcrisis oplossen. Maar is in werkelijkheid gewoon een doekje voor het bloeden. De massale instroom van kansarme migranten wordt niet gestopt en de demografische transitie wordt in Brussels beton gegoten.
Zoals het de Brusselse bureaucraten betaamd werd er maar liefst tien jaar gebakkeleid over dit zoveelste Europese monsterverbond. Maar vanaf juni 2026 is het dan zover: dan wordt het migratiepact van kracht en lossen alle asielproblemen op als sneeuw voor de zon. Althans, als je de Nederlandse lijsttrekkers in de race naar de Tweede Kamerverkiezingen van 29 oktober mag geloven. Het pact komt als geroepen: inmiddels is de asielproblematiek zo uit de hand gelopen dat zelfs de meest linkse partijen niet meer kunnen doen alsof de ongebreidelde instroom van mensen ons land niet ontwricht.