Democratie zonder volksinvloed is slechts een schijnvertoning

Onze democratie functioneert nog op papier, maar het vertrouwen in dat systeem is uitgehold. We stemmen, we hopen op verandering, maar na elke verkiezing zien we dezelfde gezichten, dezelfde beloften en dezelfde stilstand. Er worden compromissen gesloten waar weinig burgers zich in kunnen vinden, en de macht is verschoven van de burger naar netwerken van bestuurders, lobbyisten en experts. Zo is Nederland langzaam afgedreven van wat het ooit was: een land waarin bestuurders het volk dienden, niet andersom.
Ik weet hoe dat voelt. Ik ben geboren en getogen in Rotterdam-Zuid, in een gebied waar problemen niet worden opgelost, maar doorgeschoven. Waar straatintimidatie, overlast en onveiligheid jarenlang is genormaliseerd onder de noemer van ‘diversiteit’. Ik heb dat niet alleen gezien, ik heb het zelf meegemaakt. En telkens weer zag ik dat bestuurders wegkijken omdat ze bang zijn om te benoemen wat er echt misging, of omdat ze simpelweg niet begrijpen wat er speelt of luisteren naar het volk.
Voor mij was dit onbegrip de reden dat ik Bestuurskunde en Sociologie ging studeren op de Erasmus Universiteit om te begrijpen waarom beleid faalt. Maar wat ik ontdekte, was nog erger dan ik dacht: Een broedplek voor studenten om progressieve normen en waarden te normaliseren. Er was geen open debat cultuur, en het kritisch denken was ver te zoeken.
Tijdens mijn studie probeerde ik daar verandering in aan te brengen. In de coronatijd heb ik mij hardgemaakt voor het perspectief van jongeren en via een lobby met de Kinderombudsman hebben we het hoger onderwijs eerder open gekregen. Uit deze beweging ben ik mijn studentenpartij op de Erasmus Universiteit begonnen om het kritisch denken, open debat cultuur en neutraliteit terug te brengen. Enkele concrete resultaten die ik heb kunnen boeken:
- De invoering van all-gender toiletten teruggedraaid
- Een volledig vleesverbod voorkomen
- Strengere regels aangestuurd tegen intimiderende campusprotesten
- De promoting van pornografie stevig tegengegaan
- Een Tweede Kamer motie aangenomen gekregen om academische vrijheid structureel te beschermen
En toch, hoe meer ik bereikte, hoe duidelijker het werd dat de problemen die ik zag in het onderwijs hetzelfde waren als in onze politiek: Een systeem dat uit balans is en capabele volksvertegenwoordigers nodig heeft die onze democratie weer in balans kunnen brengen. Daarom heb ik besloten om zelf de stap te zetten naar Den Haag. Niet omdat ik droom van macht, maar omdat ik het zie als mijn roeping om Nederland te herstellen, en te voorkomen dat anderen meemaken wat ik in Rotterdam-zuid heb gezien.
Ik wil dat onze democratie weer werkt voor de mensen die elke dag hun best doen, de mensen die zich aan de regels houden, werken, hun kinderen opvoeden en iets proberen te maken van hun leven. Daarvoor heb ik jullie steun nodig om het volgende te bereiken:
- Het onderwijs terug in balans brengen: Zolang we ons onderwijs niet herstellen, zullen de toekomstige bestuurders enkel selectieve normen en waarden meenemen en normaliseren in ons land.
- Onze democratie weer naar de burger toebrengen: We hebben meer democratische instrumenten nodig zoals referenda of verkozen bestuurders om de volkssoevereiniteit te herstellen.
- Echte veiligheid garanderen voor elke burger: investeren in de complete veiligheidsketen omdat veiligheid de basis is voor een samenleving om te floreren.
Nederland verdient bestuurders met een hart, ruggengraat en gezond verstand. Geen mensen die meebewegen met de wind, maar mensen die durven staan voor hun normen en waarden. We hebben een gouden kans om dit mogelijk te maken, en ik reken op jullie steun!
Nawin Ramcharan – JA21, nummer 29
‘Voor een democratie die weer van de burgers is. Voor een toekomst waar we trots op kunnen zijn.’


















































