BVNL is de partij van Tweede Kamerleden Hans Smolders, Olaf Ephraim en mijzelf. Een klassiek liberale partij, gestoeld op de kernwaarden vrijheid, verantwoordelijkheid, soevereiniteit en ambitie. Minister Yesilgöz zet onze partij weg als extreemrechts populisme zonder inhoud. Maar ik vraag me af wie nou eigenlijk de echte populisten zijn. Want met het extreemrechtse frame als stok om mee te slaan, is discussie op inhoud niet meer nodig.
Zeg je extreem-rechts, dan denk je aan hakenkruizen, racisme, ultranationalisme en geweld. Dat beeld is het ultieme politieke wapen. De associatie leggen met extreemrechts is genoeg om partijen zoals BVNL monddood te maken. Wat er dan precies extreem-rechts is, hoeft niet eens concreet gemaakt te worden. Het frame alleen is genoeg. Inhoudelijke discussie hoeft niet meer, want aan ‘dat soort mensen’ hoef je geen woorden vuil te maken. En dat komt goed uit, als je het gesprek op inhoud liever niet aangaat omdat de feiten laten zien dat je zelf de representant van een partij bent die Nederland in 12 jaar tijd in meerdere crises heeft gestort. Een energiecrisis door het sluiten van het Groninger gasveld. Een crisis op de woningmarkt door geen woningen te bouwen bij een snel groeiende bevolking. Een asielcrisis door het wagenwijd open zetten van onze grenzen in combinatie met uitermate slap uitzetbeleid voor uitgeprocedeerde asielzoekers.
Een Minister van Justitie en Veiligheid zou op moeten treden als de hoeder van de veiligheid van Nederland, maar maakt in plaats daarvan de weg vrij voor polarisatie, verharding en geweld. Na haar HJ Schoo-lezing regent het bedreigingen van mensen die mij ‘het zwijgen willen opleggen’. Of willen ‘doodschieten met een AK47’. Maar in de ivoren toren van waaruit het kabinet Rutte IV neerkijkt op Nederland heet dat ‘humor’.
Polariseren is blijkbaar prima, zolang het conform de geldende norm is. Het kabinet kan collectief de Tweede Kamer verlaten vanwege een onwelgevallige opmerking, maar wie er aanstoot aan neemt dat hij als inhoudsloze fascist wordt neergezet moet ‘niet zo happen’. Een man met een fakkel bij het huis van een minister gaat zes maanden de cel in, maar iemand die zich met geweld onlangs mijn huis binnen vocht, stond een paar uur later weer op straat. Want het kabinet spreekt met één mond, maar meet met twee maten.
Het echte gevaar voor de samenleving is het nauwe staatsnarratief dat zich steeds strakker om ons heen begint te sluiten. Een kabinet dat niet meer democratisch, maar dogmatisch handelt. Waarbij geen ruimte meer is voor nuance en realisme, maar alleen nog voor demagogie en fanatisme. Waarbij de zittende macht bepaalt dat de oppositie de mond gesnoerd mag worden en Kamerleden met een andere mening door ministers mogen worden uitgemaakt voor ‘extreem rechts stinkend varkensvet’. In naam van inclusie en gelijkheid vieren discriminatie en demonisering inmiddels hoogtij. Dat is het echte extremisme. En daar kan BVNL inderdaad niet om lachen.
Wybren van Haga is namens BVNL lid van de Tweede Kamer der Staten-Generaal