Nog voor het kabinet op het bordes staat, viert opportunisme hoogtij in Plasterk I
Het minister-presidentschap van Ronald Plasterk kan al samengevat worden voordat zijn kabinet goed en wel op het bordes staat. ‘Sorry Pieter’ is de tagline van Plasterk-I. Want naast ‘hoop, lef en trots’ is opportunisme duidelijk ook één van de speerpunten van het nieuwe coalitieakkoord.
Ze dronken een glas, ze deden een plas en alles bleef zoals het was? Hoewel de inhoud van het hoofdlijnenakkoord voorzichtig positief stemt, is het meteen al de vraag of die inhoud straks wel centraal staat, of dat we na vijf maanden formatietheater de komende jaren weer alleen maar politieke poppenkast krijgen. Plasterks open brief aan Pieter Omtzigt, in de krant waarin hij nota bene de afgelopen jaren optrad als recensent van de de slechte B-film die er in Den Haag volcontinue draaide, luidde een weinig geruststellende openingsakte in. Nu hij zelf een hoofdrol kan gaan spelen, gaan de principes heel snel het raam uit. De baantjescarrousel draait op volle toeren. En Ronald heeft best iets over voor een ritje op het hoogste niveau. Geef hem eens ongelijk!