We leven in een land waar de consternatie over de zoektocht naar de MinPres verworden is tot Idols, in plaats van dat er nationale verontwaardiging optreedt om het vanzelfsprekende meten met twee maten. Hoe kán het dat heel mediamakend, mediabrengend Nederland het normaal vindt, vanzelfsprekend zelfs dat de leider van met afstand de grootste partij geen Min-Pres wordt? Als de VVD de grootste was geworden, hadden we moeten slikken dat een voormalige vluchtelinge die het geluid van een viswijf produceert, de sleutels van het Torentje zou krijgen. Als NSC de grootste was geworden, had Nederland kromgelegen om een – naar blijkt – notoire dwarsliggende huilebalk te bewegen om naar het Torentje te verhuizen. Als GL-PvdA de grootste was geworden, hadden we een nietsontziende carrièrejager die niet eens in het Torentje past, moeten dulden.