Vrijheid of gevangenschap? Vakantie is de ultieme vorm van slavernij
Deze weken viert iedereen weer de vrijheid. Op de camping in Frankrijk, of aan de Costa del Sol. Maar hoe vrij zijn we, als we een jaar lang toeleven naar twee weken verlossing uit het keurslijf? Is vakantie niet eigenlijk dé illustratie van hoe wij leven in gevangenschap?
De zomervakantie is voor de meeste mensen iets om een heel jaar naartoe te leven. Naartoe te werken voornamelijk, want dat is waar we het allemaal voor doen. Een heel jaar inklokken en uitklokken om in een periode die van hogerhand voor ons bepaald is af te mogen reizen naar een land van melk en honing, waar de zon (hopelijk) schijnt en we, als we het echt goed doen, zonder al teveel CO-2 uitstoot kunnen komen, om daar twee weken hutje mutje met mensen die replica’s zijn van onze buren uit de Vinex-wijk, te vertoeven in een setting die eigenlijk alleen qua omgeving verschilt van onze dagelijkse realiteit en in veel gevallen ook nog minder comfortabel is, omdat het internet met iedere mediterrane onweersbui uitvalt en de rijen bij de douches langer zijn dan in een gemiddeld huishouden met 2 pubers. Maar we zijn er in ieder geval ‘even lekker uit’.
