Hoe Fleur Agema naast haar ministerschap ook het laatste restje politiek decorum in haar verhuisdoos stopt
Als de val van het kabinet Schoof-I één ding heeft blootgelegd, dan is het de schaamteloosheid van de huidige politiek. Al twitterend en selfies makend blaast de PVV de aftocht, terwijl de rest van de ploeg de vrijgekomen posten niet bezet om Nederland weer op de rit te krijgen, maar om zieltjes te winnen. De maskers vallen af. En wat zijn de gezichten eronder lelijk.
‘Met de zorg komt het wel goed’, een idioter slotakkoord van haar ministerschap had Fleur Agema niet kunnen spelen. Nadat ze eerst schaterlachend foto’s van de om het Catshuis heen zwermende persmuskieten had genomen, terwijl de bewindspersonen van de andere coalitiepartijen met hun gezicht op onweer hun door Wilders afgedwongen ontslagbriefjes kwamen ophalen, postte ze daarna die kreet op X. Vergezeld van een foto van zichzelf met een verhuisdoos en een gezicht waar de pure opluchting en blijdschap vanaf droop. Fleur verhuist terug naar de oppositie, waar zij vanuit haar vertrouwde blauwe stoeltje kan gaan roepen wat er allemaal mis is met de zorg. Want het ís niet goed met de zorg. En het kómt ook helemaal niet goed met de zorg als we zo doorgaan.
