Een anti-populist is een populist zonder visie
Fatsoenlijke politiek! Deze term lijkt steeds meer Nederlanders aan te spreken. Nadat ‘goed bestuur’ het politieke strijdveld verliet, lijken wij simpele burgers op onze knieën te gaan voor ‘fatsoen’. Volgens de recente peilingen heeft één op de zes Nederlanders een nieuwe hofnar uitgekozen. Zelfs veertig procent van hen beargumenteert haar keuze vanwege de persoon. Kiezen voor een ‘anti-populist’ is als schuilen in drijfzand: je ontwijkt de storm, maar bent uiteindelijk verder van huis.
Een ‘anti-populist’ denkt als een ambtenaar in beleid. Alles wat hij belooft, moet snel realiseerbaar zijn. Het moet binnen de lijntjes blijven van de vooraf uitgeprinte tekening. Een creatief idee wordt afgedaan als ‘populistisch’ of ‘gratis bier’. Zij zien een keuze buiten de gebaande paden als ‘leuk voor de journalisten, slecht voor het land’. Klopt dit? Of schuilt achter het ‘populistische’ een visie? Eén pad dat nog onderzocht moet worden?
Praatmee