Na veertig jaar zet Zweden eerste stap naar nieuwe kerncentrale

Voor het eerst in meer dan veertig jaar komt er in Zweden zicht op de bouw van nieuwe kernreactoren. Energiebedrijf Vattenfall heeft besloten verder te gaan met twee mogelijke leveranciers: het Amerikaanse GE Vernova en het Britse Rolls-Royce SMR. Beide bedrijven zijn gespecialiseerd in zogenoemde modulaire reactoren, die sneller en goedkoper gebouwd kunnen worden dan klassieke kerncentrales.
De keuze voor de leveranciers hangt nauw samen met de locatie. Vattenfall ziet het Värö-schiereiland, waar de bestaande kerncentrale Ringhals staat, als de beste plek om nieuwe kernenergie te realiseren. Volgens het bedrijf zijn daar drie cruciale voorwaarden aanwezig: een sterke vraag naar elektriciteit, voldoende capaciteit in het elektriciteitsnet en ervaren personeel. Tegelijkertijd zijn er beperkingen, zoals beperkte ruimte en infrastructuur.
CEO Anna Borg benadrukt de historische stap: “Dit is weer een stap richting de eerste Zweedse kernbouw in meer dan veertig jaar. Ons doel is een succesvol project op het Värö-schiereiland, waarbij we kunnen starten binnen een redelijke termijn en budget. Een geslaagd project legt ook de basis voor verdere kernontwikkeling. We kijken nu al naar de volgende stap: extra reactoren op de plek waar Ringhals 1 en 2 stonden.”
Van 75 naar 2 leveranciers
De selectie van GE Vernova en Rolls-Royce SMR volgt op een uitgebreide zoektocht. Vattenfall begon met 75 mogelijke leveranciers, bracht dat terug tot vier en houdt nu nog twee kandidaten over.
Volgens Desirée Comstedt, vice-president en hoofd Nieuwe Kernenergie bij Vattenfall, biedt de modulaire aanpak grote voordelen: “Het is heel prettig dat we nu, na een zorgvuldige evaluatie, van vier naar twee leveranciers gaan. Kleinere reactoren brengen duidelijke kostenvoordelen met zich mee. Ze hebben minder ruimte nodig, vereisen aanzienlijk minder personeel en maken de logistiek overzichtelijker. Dat verkleint ook het risico op kostenstijgingen tijdens de bouw.”
De keuze komt uiteindelijk neer op twee opties: vijf BWRX-300-reactoren van GE Vernova of drie Rolls-Royce SMR’s. Beide varianten leveren samen ongeveer 1.500 megawatt vermogen, vergelijkbaar met de capaciteit van de eerste grote reactor in Oskarshamn.
Breed draagvlak en samenwerking
Voor het project werkt Vattenfall samen met het industrieconsortium Industrikraft, een samenwerkingsverband van zeventien grote Zweedse bedrijven. Vanaf het begin was er nauwe afstemming tussen Vattenfall en de industrie, omdat ook zij belang hebben bij stabiele en betaalbare energievoorziening.
Industrikraft-voorzitter Tom Erixon zegt daarover: “De bouw van nieuwe kernreactoren heeft nu echt een belangrijke stap vooruit gezet. Er ligt een duidelijk en haalbaar project op het Värö-schiereiland. Industrikraft verwelkomt deze ontwikkeling en zal samen met Vattenfall werken aan de voorwaarden voor de geplande gezamenlijke investering in het projectbedrijf. Het is daarbij ook van groot belang dat er langdurige politieke stabiliteit is.”
Politieke en financiële hobbels
Hoewel Vattenfall flinke vooruitgang boekt, is het project nog lang niet rond. Er moet onder meer een aanvraag worden ingediend voor staatsgaranties om de financiële risico’s te delen. Pas daarna wordt een definitieve leverancier gekozen en kan een investeringsbesluit volgen.
Tegelijkertijd kijkt het energiebedrijf al vooruit naar een extra kernreactor van 1.000 megawatt op de plek van de oude Ringhals 1 en 2. Daarmee wil Vattenfall inspelen op de toenemende elektriciteitsvraag in Zweden, gedreven door elektrificatie van industrie en transport.
Kernenergie terug in het Zweedse debat
Met de plannen keert kernenergie nadrukkelijk terug in het Zweedse energiedebat. Voorstanders zien de technologie als noodzakelijk voor een stabiele en klimaatvriendelijke energievoorziening, terwijl tegenstanders waarschuwen voor hoge kosten, lange bouwtijden en afvalproblemen.
Voor Vattenfall staat nu vooral één ding centraal: het doorzetten van de voorbereidingen. Pas later volgt de definitieve beslissing over wie de reactoren mag bouwen en wanneer de eerste nieuwe kerncentrale sinds de jaren tachtig in Zweden daadwerkelijk van start gaat.
Praatmee