Daarmee begeeft het CDA zich op glad ijs. Sociale media hebben de afgelopen jaren veel invloed gekregen, maar zijn ook uitgegroeid tot plekken waar burgers vrijer spreken dan in de traditionele media. Voor velen is anonimiteit daarbij de enige bescherming tegen repercussies op werk of in hun sociale kring.

CDA richt vizier op anonimiteit
Het CDA schrijft hier het volgende over in hun verkiezingsprogramma : ‘Sociale mediaplatforms oefenen ongekende invloed uit op publieke opinie, informatievoorziening en zelfs sociale verhoudingen. Daarom willen we anonieme sociale media-accounts kunnen verbieden. We willen de wetgeving aanscherpen om krachtig op te kunnen treden en een laagdrempelig meldpunt instellen voor slachtoffers van deepfakes, doxing, grooming of phishing.’

Met dit plan stelt de partij dat anonimiteit online een probleem is. Volgens het CDA zou het verbieden van anonieme accounts mogelijk nodig zijn om misbruik en digitale criminaliteit te bestrijden.

Gevolgen voor vrijheid van meningsuiting
Dit roept voor critici vooral de vraag op wat er nog overblijft van de online vrijheid van meningsuiting. Anonimiteit is vaak de enige bescherming voor burgers die kritiek willen uiten op overheid, instituties of multinationals zonder direct hun baan of veiligheid te riskeren.

Het CDA lijkt zich daar niet veel van aan te trekken. Met een potentieel verbod op anonieme accounts wordt in feite een groot deel van het vrije debat de nek omgedraaid. 

De paradox van bescherming
Het CDA presenteert het plan als bescherming van slachtoffers. Termen als deepfakes, doxing en grooming worden expliciet genoemd. Maar tegelijk wordt met dezelfde maatregel ook een heel scala aan gewone gebruikers geraakt, die niets met dit soort misdrijven te maken hebben.

Voor critici is dat een vorm van collectieve bestraffing: iedereen moet zijn identiteit prijsgeven, alleen omdat een kleine groep kwaadwillenden misbruik maakt van de mogelijkheden.