Wolf jaagt schaapskudde van de heide: angst onder herders groot, zorgen om landschap

De heide tussen Epe en Heerde ligt er stil bij. Geen grazende schapen meer, geen blaffende herdershonden. Sinds de komst van de wolf zijn de kuddes van de Renderklippen verdwenen achter hekken. De angst onder herders is groot, en de gevolgen voor het landschap zijn inmiddels voelbaar.
Een van de kuddehonden verdween spoorloos na een ontmoeting met een wolf. Die gebeurtenis maakte zoveel indruk dat de herders niet langer durven uit te trekken met hun schapen. “De schapen staan met z’n allen in de kooi en dat is veel te warm,” vertelt Eelko Hondema namens de kudde aan De Stentor. De dieren hebben hun wintervacht al en staan dicht op elkaar. “Ze horen gewoon buiten te lopen.”
Het stilvallen van de begrazing is een groot probleem voor het natuurbeheer, zeggen de gemeenten Epe en Heerde, die samen verantwoordelijk zijn voor het gebied. “Een schaapskudde is van groot belang voor het behoud van het heidelandschap”, zegt Anja van Berckel namens de gemeente Epe. Eeuwenlange begrazing heeft de heide gevormd zoals ze nu is. “Door het grazen ontstaat variatie, zandige plekjes en verspreiding van voedingsstoffen. Daar profiteren insecten en planten van.”
Ook Marten Venema van de gemeente Heerde benadrukt het belang van de kudde. De schapen voorkomen dat gras de heide overwoekert of dat er bos ontstaat. Zonder kudde verandert de open heide langzaam in dicht struikgewas. Nu de dieren al wekenlang niet meer op de heide lopen, dreigt dat proces sneller op gang te komen. “Een langere tijd zonder begrazing doet de variatie verdwijnen,” waarschuwt Van Berckel. “En daarmee verdwijnen de soorten die van die variatie afhankelijk zijn.”
Zolang de schapen binnen de afrastering blijven, moeten de gemeenten het beheer intensiveren. Dat betekent maaien, plaggen en het weghalen van jonge bomen om de heide open te houden. “Dat doen we al deels,” zegt Van Berckel, “maar zonder de kudde wordt dat veel arbeidsintensiever.”