Levenslange celstraf voor illegale migrant die Lola (12) verkrachtte en vermoordde

In Frankrijk heeft de Algerijnse Dahbia Benkired (27) een levenslange gevangenisstraf gekregen. De vrouw verbleef illegaal in het land toen ze in 2022 de 12-jarige Lola Daviet martelde, verkrachtte en vermoordde. Volgens de aanklager zijn haar daden van een “extreme aard” en veroorzaakten ze “onmetelijk lijden” bij het meisje en haar familie. Benkired zal nooit meer vrijkomen.
Lola verdween in oktober 2022 na school. Toen ze ’s avonds niet thuiskwam, sloeg haar vader alarm. Later die avond vond een dakloze man haar lichaam in een koffer in de kelder van hun appartementencomplex. Ze was vastgebonden, had ducttape over haar mond en meerdere steekwonden. Uit de autopsie bleek dat ze was gestikt.
De politie kwam Benkired op het spoor via camerabeelden. Daarop was te zien hoe ze Lola het gebouw in leidde. De verdachte, een Algerijnse vrouw die illegaal in Frankrijk verbleef, werd enkele dagen later opgepakt. Ze bekende de feiten en bood haar excuses aan. Volgens psychiaters lijdt Benkired aan “chronische waanideeën”. Ook haar zus getuigde dat de vrouw “niet in de werkelijkheid leeft”.
Woede en politiek debat
De moord op Lola veroorzaakte in Frankrijk een golf van woede. Niet alleen vanwege de gruwelijke omstandigheden, maar ook omdat de verdachte illegaal in het land verbleef. Politici gebruikten de zaak om te wijzen op het falende migratiebeleid.
“Laten we onze krachten bundelen om de barbaren uit te roeien en immigratie te beëindigen,” schreef politicus Guillaume Peltier destijds op X (voorheen Twitter). Eric Zemmour noemde het een “Francocide” – een moord op Frankrijk zelf.
Familie: “We wilden alles zien, alles weten”
Na de uitspraak verschenen Lola’s moeder Delphine en haar broer Thibault Daviet op de Franse zender TF1. Ze spraken over de zware procesweek, die eindigde met de veroordeling van Benkired tot levenslange celstraf. “Het lucht een beetje op,” zei Delphine. “Niet volledig, maar het geeft rust te weten dat deze persoon opgesloten zit en er de rest van haar leven zal blijven.”
De moeder en zoon waren bij alle zittingen aanwezig en keken de dader recht aan. “Toen ze de rechtszaal binnenkwam, dacht ik: dat is haar, dat is ze,” vertelde Delphine Daviet. “Op dat moment wordt het echt.”
Thibault, Lola’s oudere broer, zei dat hij de dader voortdurend observeerde. “Ik bleef haar aankijken om haar reacties te zien. Haar blik was kil.” Hij voegde toe: “Ik had de behoefte om haar te laten zien dat wij er waren, dat wij haar aankeken. Maar zij kon dat niet terugdoen.”
Zelfs tijdens de vertoning van de foto’s van Lola’s lichaam wendden ze hun blik niet af. “We wilden alles zien, alles onder ogen komen en alles weten,” zei Delphine. “Tenminste weet ik nu de waarheid. Ik weet wat mijn zus die middag heeft moeten doorstaan,” voegde Thibault eraan toe.
Toch bleef één vraag onbeantwoord. “We zullen nooit echt weten waarom,” zei de moeder van Lola. “Waarom Lola?” Ondanks de bekentenis gaf Benkired nooit een helder motief.























































