Het Oekraïne dat je niet ziet op tv: ‘Het leven gaat hier gewoon door’
Wie het nieuws volgt, ziet vooral frontlijnen, raketaanvallen en kapotte steden. Maar wie Oekraïne zelf inrijdt, ziet een ander beeld. Reizigers Erik en Joke van YouTube Donkeys ontdekten tijdens hun camperreis een land dat veel normaler, rustiger en leefbaarder is dan ze hadden verwacht. Ze zagen cafés vol mensen, keurige dorpen, lage prijzen en een opvallend warm welkom. “Het is hier echt goed te doen,” zegt Joke verbaasd.
De spanning vooraf was groot. Mag je wel naar binnen? Hoe streng zijn de controles? De realiteit bleek eenvoudig. “Het is twee, 2,5 auto’s voor ons. Verder niks te doen,” vertelt Erik. Na een korte controle – minder grondig dan gedacht – mogen ze doorrijden. Geen chaos, geen sirenes, maar een rustige grenspost en vriendelijke beambten.
Gastvrijheid als visitekaartje
De eerste avond krijgen ze meteen bezoek van een dorpsbewoner. Hij heeft hun kenteken opgezocht, hun video’s bekeken en komt kennismaken. Hij arriveert met kaas, kersen op sap en nog meer lekkers. “Mijn mond viel open,” zegt Joke. “Ongelooflijk. Lijkt Turkije wel.”
Overal waar Erik en Joke komen, ervaren ze dezelfde warmte. Mensen zwaaien, groeten en zijn zichtbaar blij dat reizigers hun land bezoeken.
Normaal leven, volle terrassen, lage prijzen
Wat direct opvalt: het dagelijks leven draait gewoon door. Kerken zitten vol, winkels zijn open en terrassen zijn goed bezocht. Nergens zien ze paniek of verstarring.
De prijzen zijn opvallend laag. Een cappuccino met donut kost omgerekend 2,50 euro. Uit eten is goedkoop. Tanken is nog voordeliger. Betalen met bankpas werkt probleemloos. “Het is gewoon te goedkoop hier,” zegt Erik.
Ook de omgeving verrast. “Wat ik gezien heb van Oekraïne is schoon,” zegt Joke. Opgeruimde straten, nette huizen, mooie dorpen en veel groene gebieden.
Oorlog is aanwezig, maar niet allesbepalend
Natuurlijk zien ze ook sporen van het conflict. Herdenkingsborden langs de weg. Dorpen waar minder mensen zijn vanwege evacuaties. En af en toe militair verkeer. Maar het overheerst hun reis niet.
Ze bezochten Tsjernivtsi en andere steden waar het leven zichtbaar doorgaat. Studenten op terrassen, gezinnen in parken, trouwfoto’s voor een kathedraal. “Het lijkt haast gewoon een Europees land in rustige tijden,” merkt Erik op.
Een land van contrasten – en veerkracht
Juist dat contrast maakt indruk: een land in oorlog dat toch overeind blijft. Een land waar de bevolking vasthoudt aan normaal leven. Waar de horeca draait, de hotels gasten ontvangen en waar reizigers zich veilig voelen.
“Het is veel normaler dan je denkt,” concludeert Joke. “Dat beeld op tv is maar een klein stukje. Hier zie je het echte leven.”
