'Ik vind het eigenlijk niet te geloven wat er allemaal in dit dorp gebeurt, al die inbraken, s' nachts. Of ze gooien gewoon overdag je ramen in. Als de Ter Apelers in bed liggen, struinen ze in groepen in onze woonwijken of omliggende dorpen rond, kijken bij huizen naar binnen. Zitten overal aan auto's, het stikt van de auto-inbraken.'
'Een schooltas stelen van een meisje, telefoons stelen, intimideren en bedreigen. Hun blote zaakje aan dames laten zien! Winkeldiefstallen. Met een slagboom op de autoweg op auto's meppen, voor auto's springen, op de autoweg wandelen of fietsen. Vernielingen. Mensen filmen in hun huis, ze lopen gewoon achterom bij de achterdeur naar binnen, dat gebeurde ook hier, twee weken terug, en deze gast nam zelfs de achterdeursleutel mee!'
'Dus dag en nacht alles op slot (nieuwe extra veilige sloten natuurlijk). We zien soms de ellende vanuit de woonkamer gebeuren! Bijna iedereen heeft hier camera's of een ringdeurbel. Het stikt in het dorp van de beveiliging, loeiende sirenes, het lijkt wel een stad.'
'Het is toch diep triest dat mensen zo bang zijn in eigen huis dat ze besluiten hun huis te koop te zetten! Er zijn zelfs Ter Apelers die in een ander dorp de boodschappen doen, omdat ze zich hier niet prettig voelen. Ik heb er geen woorden voor en hou me hart vast, want er komen nog zoveel deze kant op.'
'En nee, met de echte vluchtelingen heb ik geen probleem. Wel met azc-ers die zich niet kunnen gedragen, zullen we ze maar criminelen noemen? Nee Ter Apel is Ter Apel niet meer en de veiligheid is al heel lang ver te zoeken. Zo triest dit...'