'Draghi’s plan zet toekomst Europese Unie op het spel'
Voormalig president van de Europese Centrale Bank Mario Draghi heeft in september zijn langverwachte rapport gepresenteerd waarin hij stelt dat de economie van de Europese Unie dringend toe is aan een “radicale verandering”. Volgens Draghi moet de EU zich inzetten voor een koolstofarme en circulaire economie, waarbij hergebruik en duurzaamheid centraal staan.
In zijn rapport benadrukt Draghi dat de Europese economie zich in een diepe crisis bevindt en dat er jaarlijks 800 miljard euro aan leningen nodig is om de economie te stabiliseren en in beweging te houden. Dit bedrag zou jaarlijks moeten worden geleend op de kapitaalmarkt en vervolgens door de Europese Commissie worden beheerd en verdeeld over de lidstaten.
Volgens Draghi is deze lening nodig om de omschakeling naar een koolstofarme en circulaire economie te kunnen financieren. Europa moet zich volgens hem beter voorbereiden op een duurzame toekomst waarin fossiele brandstoffen en lineaire productiemethoden tot het verleden behoren.
Oud-Europarlementariër Dorien Rookmaker heeft zware kritiek op Draghi’s plannen en waarschuwt dat het voorstel vooral leidt tot een uitbreiding van de macht van de Europese Commissie. In de talkshow De Wereld Is Vierkant sprak ze bezorgdheid uit over de mogelijke gevolgen van deze plannen.
“Wie het geld beheert, heeft de macht", stelt Rookmaker. Ze voorspelt dat de Europese Commissie hierdoor ongekende invloed zal krijgen over de economieën van de lidstaten. Daarnaast waarschuwt ze voor de gevaren van corruptie en vriendjespolitiek. “Wanneer zoveel geld in handen is van een centrale macht, creëer je een voedingsbodem voor vriendjespolitiek", aldus Rookmaker.
Het rapport van Draghi heeft geleid tot een breed debat over de toekomst van de Europese economie. Voorstanders van Draghi’s plan zien het als een noodzakelijke stap om Europa voor te bereiden op de klimaatuitdagingen en de economische onzekerheden van de toekomst. Ze menen dat het EU-beleid momenteel te gefragmenteerd is en dat een sterke, centrale aanpak nodig is om structurele veranderingen door te voeren.
Critici, waaronder Rookmaker, vrezen echter dat de macht van de EU te ver zal reiken. Ze wijzen op de risico’s van centralisering en vragen zich af of een circulaire en koolstofarme economie op deze schaal wel haalbaar is zonder grote offers van de lidstaten en hun inwoners. Ook het effect van zo’n grote lening op de EU-begroting en de inflatie wordt door experts in twijfel getrokken.
Praatmee