Amsterdam heeft al een shariawijk: ik groeide erin op
In Amsterdam trekt zich geleidelijk het gordijn van een parallelle samenleving op. Waar de binnenstad jaarlijks zo’n 25 miljoen toeristen mag verwelkomen vanwege haar pracht en praal, rot het achterstallige stadsdeel Nieuw-West weg in criminaliteit, islamisering en verloedering. Nieuw-West is mijn thuis waarin ik ben geboren en getogen, maar het is moeilijk om trots te zijn op een leefgebied dat zo hard achteruitgaat. Juist daarom vind ik dat het verhaal van mijn stadsdeel naar de voorgrond moet treden. Want wat hier gebeurt, zegt veel over de toekomst van onze hoofdstad en de rest van ons land.
De bruisende binnenstad van Amsterdam kan amper de toeristen van zich afslaan. Terwijl de grachten over de hele wereld bekendheid genieten, laten de hippe koffietentjes hun bezoekers soms urenlang in een drukke rij staan. Maar diezelfde grachten vormen ook een onzichtbare grens: verder dan dat reikt de blik van de toerist niet. Nieuw-West, met zijn 166.000 inwoners veruit het grootste stadsdeel van Amsterdam, werd in 2021 desondanks als enige stadsdeel niet genoemd in de officiële toeristengids. Helemaal gek is dit niet: waar het centrum zich mag verheugen over eeuwenoude grachtenpanden en vermaarde musea, kenmerkt mijn stadsdeel zich door verpaupering en portiekflats. De enige toeristen die ik ooit ben tegengekomen in Nieuw-West, waren verdwaalde Amerikanen die zo snel mogelijk terug wilden naar het stadscentrum.
Praatmee