Links valt definitief van haar morele voetstuk
Links presenteerde zich jarenlang als de morele hogepriester van Nederland. Vanaf een zelfgebouwd altaar werd rechts verketterd: fout, gevaarlijk, verdelend. Maar deze week donderde die kroon van morele verhevenheid met een klap ter aarde. Niet door aanvallen van rechts, maar door de eigen huichelachtigheid. Het morele schild bleek een lege huls: hol, rammelend en uiteindelijk doorzichtig.
Neem de rellen op Elsfest. De rampzalige chaos bood een uitgelezen kans voor Den Haag om gezamenlijk de vuist te ballen tegen politiek geweld. Onder meer VVD, CU, JA21, BBB, PVV en FVD tekenden een verklaring. Maar links? Die weigerde, omdat ze niet met Wilders en De Vos op één pamflet wilden staan. Een zeldzaam moment van nationale eensgezindheid werd door links ingeruild voor partijpolitiek venijn. Alsof de boodschap – geweld hoort niet in een democratie – alleen geldig is als de ‘juiste’ partijen meedoen. Frans Timmermans en Rob Jetten maakten het nog bonter door Wilders persoonlijk tot zondebok te bombarderen. Alsof hij, die al twintig jaar onder zware beveiliging leeft, heimelijk pyromaan van de democratie zou zijn.
Praatmee