EU zet boeren onder druk: 'Agenda 2030 maakt onze markt onvrij'
De Europese Unie staat al jaren bekend om haar complexe handelsbeleid en uitgebreide regelgeving, maar een recente discussie heeft opnieuw de ongelijkheid tussen Europese producenten en internationale handelspartners blootgelegd. In een scherpe column in de krant La Gaceta bekritiseert Europarlementariër Jorge Buxadé het huidige beleid onder leiding van Ursula von der Leyen. Buxadé wijst op de gevolgen van handelsverdragen zoals de Mercosur-overeenkomst en stelt dat deze de Europese landbouw- en veeteeltsector oneerlijk benadelen.
Een van de centrale punten in Buxadés betoog, gepubliceerd in La Gaceta, is de ongelijkheid die ontstaat door de invoer van goederen uit landen met minder strenge regelgeving. “Von der Leyen heeft met Mercosur een handelsakkoord gesloten dat de deur opent voor massale import van producten uit landen waar de producenten niet worden belast met de strikte sanitaire en milieuregels die voor onze eigen boeren gelden,” schrijft hij. Dit plaatst Europese producenten in een ongelijke concurrentiepositie en ondermijnt de inspanningen om duurzaamheid en voedselveiligheid te waarborgen.
Volgens Buxadé is het niet voldoende om simpelweg te pleiten voor het sluiten van grenzen voor buitenlandse producten. In plaats daarvan zou de EU erop moeten aandringen dat internationale handelspartners aan dezelfde standaarden voldoen als Europese producenten. “Het gaat niet om protectionisme, maar om eerlijke concurrentie,” benadrukt hij.
Socialistische invloeden en de Agenda 2030
Buxadé richt ook zijn pijlen op de overregulering binnen de EU, die volgens hem wordt gedreven door socialistische ideologieën. “De socialistische doctrine domineert Brussel al decennia,” stelt hij. Volgens hem hebben opeenvolgende Europese leiders, ongeacht hun partij, een bureaucratisch systeem gecreëerd dat de Europese economie verstikt met overmatige regelgeving en belastingdruk. “Met de Agenda 2030 hebben elites de Europese markt veranderd in een systeem dat niet vrij is, maar zwaar geïntervenieerd.”
De VOX-politicus bekritiseert de hypocrisie van bepaalde Europese stemmen die zogenaamd de vrije markt verdedigen, terwijl ze feitelijk een sterk gereguleerde en door elites gecontroleerde economie ondersteunen. “Wat voor markt willen we verdedigen als de landbouwsector in ontwikkelde landen wordt gecriminaliseerd omdat deze de planeet zou vernietigen?” vraagt hij retorisch.
De impact op de landbouwsector
De landbouw- en veeteeltsector, volgens Buxadé “de beste in de geschiedenis van de mensheid,” wordt bijzonder hard getroffen door deze dynamiek. Europese boeren worden geconfronteerd met hoge kosten en strenge eisen voor het gebruik van pesticiden, water en andere middelen. Deze regels zijn bedoeld om de volksgezondheid en het milieu te beschermen, maar tegelijkertijd zorgt de concurrentie van goedkopere producten uit landen met minder strenge eisen voor een oneerlijke marktsituatie.
“Onze boeren worden belast met regels die gebaseerd zouden moeten zijn op gezondheid en duurzaamheid, maar die hun economische overleving onmogelijk maken,” schrijft hij. Het resultaat is dat veel Europese landbouwers het hoofd niet boven water kunnen houden, terwijl de EU tegelijkertijd invoer bevordert uit landen met minder duurzame productiemethoden.
Buxadé roept op tot een herziening van het Europese handelsbeleid. Hij benadrukt dat vrijheid in de markt alleen kan bestaan als er rechtvaardige en gelijke voorwaarden zijn voor alle partijen. “Er is geen vrijheid zonder orde, zonder veiligheid, en zonder de rechtvaardigheid van gelijke voorwaarden,” stelt hij. Europese producenten zouden niet moeten worden benadeeld door een beleid dat buitenlandse producten bevoordeelt ten koste van de eigen economie.
Het bredere debat over globalisering
De column van Buxadé raakt aan een breder debat over globalisering en de rol van Europa in de internationale handel. Terwijl sommigen pleiten voor open markten en vrije handel, wijst Buxadé op de risico’s van een wereldwijde economie waarin Europese regels niet universeel worden toegepast. Hij stelt dat het beschermen van de eigen economie geen uiting is van protectionisme, maar een noodzaak om eerlijke concurrentie te waarborgen.
Zijn betoog is een oproep aan beleidsmakers om niet alleen economische groei, maar ook rechtvaardigheid en duurzaamheid centraal te stellen in hun handelsbeleid. “Proteger lo propio es algo bueno,” concludeert hij, waarmee hij benadrukt dat het beschermen van de eigen economie en waarden essentieel is voor een gezonde samenleving.