Laf land geeft weinig hoop op verzet zodra het nodig is

Als niet-autobezitter zit ik vaak in de trein en kies dan bij voorkeur een plek in de stiltecoupé. Kan ik de reistijd nuttig gebruiken om in alle rust iets te lezen, mails te beantwoorden of gewoon uit het raam te staren en een beetje na te denken.
Helaas gaat er vrijwel geen treinrit voorbij zonder dat er iemand in die stiltecoupé plaatsneemt die het op een luidkeels bellen zet of met een medereiziger gaat praten over het weer, het werk of de kinderen.