Er is een ongemakkelijke waarheid die zelden wordt uitgesproken in het publieke debat: het Westen heeft geen probleem met hindoes zolang ze zich gedeisd houden. Zolang ze zich beperken tot yoga, wierook en vegetarische maaltijden, worden ze als exotisch en ongevaarlijk getolereerd. Maar zodra hindoes hun geschiedenis benoemen, hun pijn zichtbaar maken en trots tonen op hun identiteit, slaat de tolerantie om in wantrouwen. Dan worden ze ineens ‘extremisten’. Dan worden films zoals Chaava verdacht gemaakt. En dan worden opiniestukken, zoals dat van Eildert Mulder in Trouw, wapens in een cultureel offensief tegen hindoe-emancipatie.